ملاقات با کادیلاک اسکالید، غول بی شاخ و دم آمریکایی

به این می‌گن شاسی‌بلند!

سلام

اگر عاشق خودروهای شاسی بلند هستید، اگر عاشق خودروهای قدرتمند هشت سیلندر هستید و اگر تا حالا در اشتباه بودید و فکر می‌کردید که خودروهایی مثل سانتافه شاسی‌بلند محسوب می‌شن، پس بهتون پیشنهاد می‌کنیم که حتما این مطلب رو بخونید تا در قسمتی از هیجان دیدار با این غول آمریکایی با ما شریک بشید.

فرض کنید که دارید تو یک پیاده‌روی شلوغ قدم می‌زنید و یک نفر دیگه‌ هم که قدی خیلی بلند، مثلا ۲ متر داره،در حال قدم زدن تو همون پیاده‌رو هستش.خب به صورت ناخودآگاه تقریبا نظر همه‌ی افرادی که تو اون اطراف هستن نسبت به اون شخص خیلی قدبلند جلب می‌شه.

در مورد کادیلاک اسکالِید هم دقیقا اوضاع به همین شکله.شما سوار خودرویی هستید که تمام نظرها رو تو خیابون به خودش جلب می‌کنه البته نه فقط به خاطر جثه‌ی خیلی بزرگش.این خودرو یه شاسی‌بلند واقعیه و ابهت و پرستیژ خاصی نسبت به ماشین‌هایی که در اطرافش قرار می‌گیرن داره.حسی شبیه وقتی که سوار مرسدس S کلاس هستین و با دید متفاوتی به همه چیز تو اطرافتون نگاه می‌کنید.بی دلیل نبود که برای دیدن این ماشین لحظه شماری می‌کردیم و هیجان زیادی داشتیم. وقتشه که از ظاهر و طراحی خارجی این ماشین براتون بگیم...

وقتی که برای اولین بار با اسکالید ملاقات می‌کنید

وقتی که داشتیم به اسکالید نزدیک می‌شدیم و از فاصله‌ی تقریبا دور می‌دیدیمش متوجه ابعاد بزرگش شدیم، ولی تقریبا حدسمون از ابعادش غلط بود! چون وقتی بهش رسیدیم و از نزدیک دیدیمش متوجه شدیم خیلی بزرگتر از چیزیه که فکرشو می‌کردیم.به ندرت پیش میاد که ارتفاع ماشینی خیلی بلندتر از قد یه آدم باشه ولی قد این خودرو حتی از قد دوست عکاسمون هم که قد بلندی داره چندین سانتی‌متر بیشتر بود.فقط وقتی درست و کامل هیبت و عظمت این ماشین رو درک می‌کنید که اون رو کنار یه ماشین دیگه بذارید؛ حتی کنار ماشینای بزرگی مثل کیا موهاوی.

برسیم به طراحی جلوی این خودرو...
اگر به دو تا عکس بالا توجه کنید حتما متوجه اصالت طراحی کادیلاکیِ این خودرو تو طراحی قسمت جلوییش می‌شید.جلوپنجره‌ی بزرگ اسکالید که طبق سنت همیشگی کادیلاک شبیه لوگوی این کمپانی هستش، در جلوی این خودرو بیشترین توجه رو جلب خودش می‌کنه.چراغ‌های عمودی این ماشین از جلوپنجره فاصله دارن که باعث شده ترکیب چراغ‌ها و جلوپنجره به شکل هنرمندانه‌ای با هم هماهنگ بشن.طراحی داخلی چراغ‌ها به شکل سه تکه هستش که چراغ هالوژن پایینی به همراه دو جفت چراغ نارنجی پایین سپر نقش دی‌لایت رو بازی می‌کنن که خیلی جلوه‌ی زیبایی رو به ماشین می‌دن.سپر جلو کاملا ساده‌ست ولی خیلی بزرگه و پایین اومدگی وسطش به زیبایی با پایین اومدگی وسط جلوپنجره مَچ شده تا چشم نوازتر به نظر برسه.(قبل از اینکه بریم سر طراحی جانبی اسکالید به آینه‌های بزرگ این ماشین که شبیه گوش‌هایی بزرگ هستند توجه کنید)

می‌رسیم به جایی از این خودرو که نشون دهنده‌ی طول ۵۱۴ سانتی‌متریش هست؛ یعنی قسمت جانبی خودرو.وقتی از کنار به اسکالید نگاه می‌کردیم انگار یه کیا موهاوی قد بلندتر می‌دیدیم که از قسمت انتهای در عقبش بهش یه کابین اضافه نصب کرده باشن!

بعد از اینکه طول و ارتفاع این ماشین شما رو شگفت‌زده می‌کنه رینگ‌های ۲۲ اینچی اسکالید به مردمک چشمان شما جهت می‌ده و به خاطر رنگ کرومی بسیار براقش برق جذابیت رو تو چشماتون می‌ندازه.

همون‌طور که تو عکس بالا مشخصه این رینگ‌های بزرگ هفت پره‌ی براق واقعا جذاب و هیجان‌انگیز هستن و به شدت به استایل این ماشین میان.بهترین جا برای اینکه بگیم این کادیلاک از نسخه‌ی پلاتینوم هستش همین جاست؛ چون تو نسخه‌ی پلاتینوم رینگ‌ها کرومی و براق هستن، یک نوار کرومی نازک در پایین رکاب و یک نوار کرومی عریض‌تر وسط درها و یک نوار هم پایین پنجره‌ی ماشین کشیده شدن، دستگیره‌ی درها کرومی هستن، دریچه‌ی خروجی هوای بالای گلگیر جلو کرومی هستش و نوشته‌ی کرومی ESCALADE هم به جمع این کرومی‌ها اضافه می‌شه تا شاهکار هماهنگی بین این ادوات تو نمای کناری اسکالید پلاتینوم به طور واضح نمایان بشه.این رو هم اضافه کنم که تو مدل پلاتینوم جلوپنجره کرومی هستش و رنگش با مدل پریمیوم فرق داره.راجع به آینه بغل‌های این ماشینم بگیم که بزرگی اون‌ها از نمای جلویی کاملا مشخصه ولی کاملا با سایز خود ماشین متناسبن و به دلیل نیمه‌ی پایینی کروم رنگش به جمع ادوات براق کناری این خودرو می‌پیونده تا هارمونی پلاتینومیِ اسکالید کامل بشه.

تو عکس مشخص نیست ولی درهای این ماشین واقعا بزرگن و بسیار سنگین! کلا درهای این غول آمریکایی با تمام ماشین‌های دیگه فرق داشت که راجع بهشون تو قسمت‌ بعدی کامل توضیح می‌دیم.در پایان بررسی نمای جانبی اسکالید توجه شما رو به پنجره‌ی ردیف سوم سرنشینان جلب می‌کنم که همون‌طور که ملاحظه می‌کنید سرنشینان ردیف آخر هم فضای دید کاملا کافی و مناسبی رو به بیرون دارن.موردی که تو شاسی‌بلندنماهایی مثل سانتافه یا سورنتو اصلا مناسب نیست و سرنشینان ردیف سوم باید بیرون ماشین رو از یک پنجره‌‌ی خیلی کوچک ببینن.

راستش طراحی قسمت عقب اسکالید زیاد مثل نمای جلویی ماشین یا نمای کناریش تاثیرگذار نیست و تو این قسمت شاهد کم کاری طراحان این کادیلاک بودیم؛ چون بیش از حد ساده‌ست.

چراغ‌های عمودی عقب کاملا ساده هستن ولی به خاطر عمودی بودشنون با چراغ‌های جلو هماهنگی مناسبی دارن.بالای شیشه‌‌ی عقب هم چراغ سوم به صورت افقی کل عرض ماشین رو فراگرفته که موقع روشن شدنش رنگ قرمزش به همراه دوتا چراغ کناری با رنگ مشکی ماشین همخونی زیبایی رو ایجاد می‌کنن.راجع به عقب اسکالید نکته‌ی خیلی خاصی برای تعریف وجود نداره.فقط بالای پلاک یک نوار عریض کرومی جاگذاری شده که لوگوی رنگی زیبای کادیلاک در وسط این نوار قرار داره تا نمای عقبی رو کمی از بکر بودن در بیاره.(در مورد پلاک این ماشین هم بگم که همون‌طور که می‌دونیم این ماشین گذر موقت بود و این نوع پلاک حدودا دو سه ماهی هستش که شکلش عوض شده و خیلی شبیه پلاک‌های عادی شده)

برای جمع بندی بررسی طراحی خارجی کادیلاک اسکالید پلاتینوم باید بگیم شما با دیدن این خودرو شیفته‌ی عظمتتش می‌شید و واژه‌ی شاسی‌بلند براتون تعریف جدیدی پیدا می‌کنه.به خیلی از ماشینای آمریکایی لقب عضلانی رو می‌دن ولی این واژه برای اسکالید کافی‌ نیست!

در کل همه چیز در طراحی این مدل به بهترین نحو صورت گرفته و تمام مواردی رو که یک فرد از یک شاسی بلند انتظار داره رو براش برآورده می‌کنه.تنها ایرادی که می‌شه از ظاهر این خودرو گرفت فقط سادگی قسمت عقبشه که با توجه به عالی بودن قسمت‌های دیگرش زیادم به چشم نمیاد. حیف شد!

مدلی که ما برای تست آماده کردیم مدل ۲۰۱۲ بود.مدل جدیدتر همین خودرو تو سال ۲۰۱۵ به بازار عرضه شد که قرار بود این مدل رو هم برای تست آماده کنیم که متاسفانه نشد.بزرگ و بولد گفتم حیف شد چون مدل جدید اسکالید واقعا محشره.واقعا ظاهر بی‌نظیری داره و با دیدنش غبطه می‌خوریم که چرا نباید همچین خودرویی تو ایران مجوز تردد رو نداشته باشه.تو ۲ تا عکس زیر می‌تونید ظاهر خارق‌العاده‌ی این خودرو رو مشاهده کنید.(در قسمت بعدی هم نمای داخلی مدل جدید رو بهتون نشون می‌دیم)

وقتی درِ اسکالید رو باز می‌کنید

برای دیدن فضای داخلی اسکالید عجله نکنید! چون قبل از اینکه بخواید وارد داخل کابین بشید باید با در بزرگ این خودرو مواجه بشید.درِ این کادیلاک واقعا بزرگه و به شدت سنگینه و هیچ سیستم خاصی هم برای مهار این در سنگین مثلا در سرپایینی‌ها وجود نداره.(نمی‌دونم چرا این رو اینجوری طرحی کردن)داستان فقط به این درهای بزرگ ختم نمی‌شه چون که وقتی می‌خواستم سوار این خودرو بشم کمبود رکاب رو در قسمت پایینی ماشین به شدت احساس کردم.البته شاید افراد قد بلند مشکل خاصی نداشته باشن ولی بقیه‌ی افراد مسلما با در و رکاب نداشتن این ماشین مشکل پیدا می‌کنن(مخصوصا وقتی که کنار قد ۱۹۲ سانتی‌متریش قرار می‌گیرن و احساس کوچولو بودن می‌کنین).بعد از اینکه در رو باز کردیم و اقدام به سوار شدن این ماشین کردیم اولین چیزی که قبل از دیدن فضای داخلی جلب توجه می‌کرد فاصله‌ی زیاد صندلی راننده (و بقیه‌ی صندلی‌ها) از درها بودن که شبیه اون رو تو هیچ ماشین دیگه‌ای ندیده بودیم.

خب دیگه حالا وقتشه تا علاوه بر عکس بالا با دقت به عکس پایین هم نگاه کنید تا...

بله

به دقت نگاه کنید تا شکوه و زیبایی فضای داخلی این خودرو شما رو شگفت‌زده کنه.تو روز تست و ملاقات با اسکالید از شدت هیجان چند بار آدرنالین تو بدنمون ترشح شد که یکی از این دفعات لحظه‌ی دیدن فضای داخلی این ماشین بود.فکر کنم دارم شبیه کسایی صحبت می‌کنم که تا حالا ماشین لوکس ندیدن؛ ولی اینجوری نیست.ما ماشین‌های لوکس زیادی مثل ولوو XC90 یا پورشه کاین رو دیدیم ولی این یکی با بقیه فرق می‌کرد.فضای داخلی به شدت لوکس و شیک بود و شباهت زیادی به اتاق یک هتل حداقل ۵ ستاره‌ی مجلل داشت.کابین بیش از حد بزرگ بود و رنگ کرمش شما رو مجذوب خودش می‌کرد.دو صندلی‌هایی تشریفاتی در ردیف‌های اول و دوم و صندلی‌های سه نفره‌ی ردیف سوم در مجوع پذیرای ۷ سرنشین بودن.صندلی‌هایی که اصلا شبیه صندلی‌های ماشین‌های دیگه نبودن و بیشتر شبیه صندلی هواپیماهای فرست کلاس بودن(می‌دونم استفاده از این جمله خیلی کار کلیشه‌ای محسوب می‌شه ولی واقعا صندلی‌های اسکالید شبیه صندلی هواپیما بودن)

عکس بالا نشان دهنده‌ی یک نکته‌ی بسیار ظریف مهندسیه.

بین صندلی‌های ردیف دوم یک فاصله وجود داره تا کسی که از در عقب وارد می‌شه و قصد رفتن به ردیف آخر رو داره دیگه مزاحم سرنشینان ردیف دوم نشه و به راحتی از این راهرو به ردیف آخر برسه.(اگر تاکسی‌های ون رو سوار شده باشید کاملا متوجه این موضوع بودید که سوار شدن و پیاده شدن سرنشینان عقبی چه قدر برای سرنشینان جلویی ملال آوره)

مثل خیلی از ماشین‌های امروزی شما تو کنسول وسط اسکالید اهرم دنده رو نمی‌بینید ولی این معنیش این نیست که این مدل اهرم دنده نداره؛ اتفاقا اسکالید طبق سنت ماشین‌های آمریکایی یک اهرم دنده‌ی بزرگ پشت فرمونش داره که طرز کارشم جلوتر می‌گیم که چه شکلیه.

کنسول وسط این ماشین حالت مایل داره و به یک صفحه نمایش ۸ اینچی مجهزه. در طرفین کنسول هم یک تریم قهوه‌ای رنگ کشیده شده که نمای زیبایی رو ایجاد کرده.کلا تو نمای داخلی این اسکالید ترکیب رنگ کرم و تریم‌های قهوه‌ای تیره خیلی فضای داخلی رو شیک کرده و به لاکچری‌تر شدنش کمک بزرگی کرده.یکی از موارد جالب توجه داخل این ماشین کول باکس خیلی بزرگشه که بین دوتا صندلی جلو قرار گرفته و یک زیر آرنجی خیلی خوب و راحت رو هم برای سرنشینان جلو فراهم کرده بود.

علاوه بر کابین مجلل...

در کنار گیرایی بالای فضای داخلی این ماشن امکانات ایمنی و رفاهی هم مثل کروز کنترل، گرم‌کن و سردکن صندلی‌ها، صندلی‌های برقی هشت جهته‌ی ردیف جلو به همراه دو حافظه، ۱۰ اسپیکر به همراه دو ساب‌ووفر و رادار نقطه‌ ی کور که برای یک خودروی مدل ۲۰۱۲ خیلی جدید محسوب می‌شه از امکانات این خودرو محسوب می‌شن.

در پایان بخش طراحی داخلی اسکالید باید بگیم که همه چیز با شکوه و در نهایت لوکس بودنه تا به سرنشینان علاوه بر حس راحتی و لذت بردن حس مهم بودن رو هم منتقل کنه.در کنار این همه تعریف باید یه عیب رو به جنس چرم صندلی‌های این خودرو وارد کنیم که با وجود کم کارکرد بودنش براق شده بود و اون کیفیت اولیه‌ی خودش رو از دست داده بود.(اینم یه ضعف از فضای داخلی اسکالید!)

همون‌طور که در بخش گذشته گفته بودیم می‌خوایم نظر شما رو به دیدن نمای داخلی کادیلاک اسکالید مدل جدید جلب ‌کنیم که اصلا نیازی به تعریف نداره و بی‌نظیر بودنش کاملا واضحه:

هیجان چرخاندن سوییچ و فشار دادن پدال گاز!

و اما بالاخره می‌رسیم به اصل مطلب

جایی که پشت فرمون این غول آمریکایی نشستیم و وقتشه که موتور این هیولا رو روشن کنیم.باید بگم که صندلی‌های اسکالید واقعا راحتن و نمی‌شه ایرادی ازشون گرفت و به خوبی شما رو در بر می‌گرین.تو تیتر نوشتیم سوییج، چون این ماشین کی‌لس استارتر نداشت.پس سوییچ رو در محل قرار دادم و هیجان بسیار زیادی داشتم که صدای استارت و اگزوزش رو بشنوم.با چرخاندن سوییچ موتور روشن شد و صدای بم دلنشینی از زیر کاپوت این غول پیکر سیاه‌رو به گوش رسید اما از صدای اگزوز خبری نبود.کلا اسکالید با وجود در اختیار داشتن یک کارخانه‌ی تولید نیروی بسیار حجیم و پر قدرت از داشتن صدای اگزوز محروم بود و به شخصه به عنوان دوستدار صدای گوش‌نواز اگزوز خودروهای اسپرت از این قسمتش خوشم نیومد و اسکالید حسرت شنیدن صدای اگزوز پورشه کاین رو برای ما گذاشت.

آماده‌ی حرکت می‌شیم و اهرم دنده رو به سمت خودمون و پایین می‌دیم و اون رو در حالت درایو می‌ذاریم.وقتی با اسکالید رانندگی می‌کنید باید برای فشار دادن پدال گاز کمی دقت کنید چون این خودرو یک ابر موتور هشت سیلندر ۶.۲ لیتری رو زیر کاپوت بزرگ خودش جا داده.جایی که در اون ۴۰۳ اسب سرکش آمریکایی به همراه ۵۶۵ نیوتن‌متر گشتاور وظیفه‌ی به حرکت‌ درآوردن این غول ۲۶۰۰ کیلوگرمی رو دارن.شتاب اسکالید خیلی عالی بود ولی در حین حرکت عملکرد ترمزها باورنکردنی بودن؛ اشتباه نکنید! این بار از اسکالید تعریف نکردم.به دلیل وزن بسیار زیاد این خودرو عملکرد ترمزها اصلا خوب نبود.

البته بهتره بگیم این ترمزها برای این وزن مناسب نبودن چون لکسوس LX570 هم وزن مشابهی داره ولی ترمزهاش کارایی خیلی بهتری دارن.ترمزها به قدری ضعیف بودن که وقتی به بعضی دست‌انداز‌ها یا سرعت‌گیر نزدیک می‌شدیم تشخیص می‌دادیم که ترمز گرفتن فایده‌ای نداره و همونجوری ردشون می‌کردیم! اجازه بدید یک ایراد دیگه هم از سواری این خودرو بگیریم.سیستم تعلیق این خودرو در قسمت جلو بسیار عالی بود و با توجه به عالی بودن صندلی‌هاش ما در آرامش کامل به سر می‌بردیم ولی...

ایراد گرفتن ما مربوط وقتی می‌شه که شما تو ردیف‌های عقبی مخصوصا ردیف سوم نشستید.نمی‌دونم چرا ولی انقدر تعلیق عقب خشک بود که کوچکترین دست‌انداز باعث کوبیده شدن کابین می‌شد و تمام موج‌های جاده به شما انتقال داده می‌شد.(یه چیزی شبیه پاترول خودمون)

یه نکته هم در مورد رینگ‌های ۲۲ اینچی این ماشین بگیم که به دلیل بزرگ بودن بیش از اندازه‌ی رینگ‌ها فاق لاستیک‌ها بسیار کوتاه بودن و با توجه به وزن زیاد خودرو منتظر بهانه برای ترکیدن! پس برای رانندگی تو مسیرهای ناهموار نیاز به دقت خیلی زیادی دارین تا لاستیکی ترکیده نشه.

در مورد مصرفم سوختم باید بگیم مصرف سوخت یک ماشین ۲۶۰۰ کیلوگرمی واضحه که خیلی خیلی بالاست که ترجیه میدم صحبتی از رقم دقیقش نکنم، چون واقعا ترسناکه. اما دوباره برمی‌گردیم به تعریف ها و لمس کردن ابهت اسکالید...

با اسکالید بالاتر از همه باشید

هرچند چنتا ایراد اساسی از کادیلاکمون گرفتیم ولی باید بگم که سواری این ماشین یه حس متفاوته.نگاه همه به شماست و نگاه شما به همه از نقطه‌ای بالاتر و دست نیافتنی‌تر.وقتی کنار یک سانتافه قرار می‌گیرید انگار کنار یه سدان ایستادین و اینجاست که شکوه و عظمت این خودرو به راننده حس قدرت رو می‌ده و این حس دقیقا چیزیه که مالک از این ماشین انتظار داره.

می‌رسیم به انتهای مطلب و جمع بندی

برای ما تجربه ی ملاقات با اسکالید و سواری با اون یک تجربه‌ی شگفت‌انگیز بود.تقریبا همه چیز از طراحی خارجی گرفته تا فضای داخلی کابین و موتورِ هیولای این خودرو عالی بودن و فقط شاهد چنتا ایراد در این ماشین بودیم.
در پایان از مالک محترم خودرو آقای احمد ملکی و دوست عزیزم پیمان جهانی جهت هماهنگی و عکاسی نهایت تشکر و قدردانی رو می‌کنیم و چشمان شما رو به دیدن مشخصات کادیلاک اسکالید که در پایین اومده راهنمایی می‌کنیم: